Wpuściłem komornika! Co robić?
Przede wszystkim poproś komornika o wylegitymowanie się oraz przedstawienie szczegółowego cennika opłat związanych z egzekucją długu. Możesz także negocjować z nim częściową lub całkowitą spłatę długu i porozmawiać o harmonogramie spłat – np. rozłożonym na tygodniowe lub miesięczne raty. Komornik nie ma jednak obowiązku zaakceptowania twojej propozycji.
Egzekucja
Komornik może zabrać z twojego mieszkania tzw. dobra luksusowe, czyli przykładowo telewizor, konsolę do gier, kino domowe, biżuterię. Tytułem spłaty długu ma prawo także zarekwirować twoją własność znajdującą się poza domem – np. samochód, kosiarkę. Egzekucja długu nie może jednak polegać na zajęciu niezbędnych rzeczy: ubrań, lodówki, kuchenki, łóżka. Komornik nie może także zarekwirować przedmiotów, które potrzebne są ci do pracy (np. komputer), a także sprzętów, które nie należą do ciebie – w tym przypadku będziesz musiał jednak udowodnić, że to nie twoja własność, a np. mieszkającego z tobą partnera/partnerki.
Eksmisja
Jeśli zalegasz z płaceniem czynszu, właściciel mieszkania może wyrzucić cię z niego tylko i wyłącznie w przypadku, gdy posiada nakaz sądowy. Bezprawna eksmisja i nękanie przez właściciela (np. groźby, odcięcie wody, prądu, wymiana zamków, zabranie kluczy, fizyczna i psychiczna przemoc) są karane i powinny zostać zgłoszone na policję!
O legalnej eksmisji dowiesz się dużo wcześniej, ponieważ będą do ciebie wysyłane listy z sądu dotyczące tej sprawy. Nie masz obowiązku stawienia się na rozprawę do sądu, jednak lepszym wyborem jest udanie się do niego, aby wytłumaczyć, dlaczego zalegasz ze spłatą czynszu i przedstawić harmonogram spłat. W przeciwnym wypadku istnieje duże prawdopodobieństwo, że sąd przyzna rację właścicielowi mieszkania i zasądzi eksmisję. Porady, jak zachować się w czasie rozprawy, możesz zasięgnąć w organizacji charytatywnej Shelter (infolinia: 0808 800 4444).
Od momentu nakazania przez sąd eksmisji, zazwyczaj masz 14 dni na opuszczenie mieszkania. Właściciel mieszkania powinien przedstawić ci pisemne powiadomienie o eksmisji, sądowy nakaz przejęcia mieszkania (court order for possession) i nakaz eksmisji od komornika (a bailiff’s warrant). Czas na eksmisję może zostać wydłużony, jeśli np. jesteś chory lub masz dzieci. Jeśli nie opuścisz mieszkania w wyznaczonym terminie, eksmisji może dokonać komornik, a ty dodatkowo będziesz obciążony kosztami komorniczymi. W trakcie eksmisji jest obecny właściciel mieszkania – nawet jeśli ciebie nie ma na miejscu może wtedy wymienić zamki, abyś nie mógł dostać się do środka. Komornik może poprosić policję, aby w czasie eksmisji był obecny funkcjonariusz. Policja ma prawo zatrzymać osobę, która w trakcie eksmisji jest agresywna. Nie ma ściśle określonej pory dnia, w której można lokatora wyrzucić z mieszkania, jednak istnieje zastrzeżenie, że eksmisja musi zostać przeprowadzona o rozsądnej porze.
Jeśli masz zastrzeżenia co do sposobu przeprowadzenia eksmisji, możesz złożyć w sądzie skargę, zwłaszcza jeśli eksmisja została dokonana bez twojej wiedzy (gdy np. właściciel zatajał przed tobą informację o niej) lub uważasz, że sędzia błędnie wydał nakaz eksmisji. Porady w tej sprawie możesz zasięgnąć w organizacji charytatywnej Shelter. Doradcy Shelter pomogą także ci znaleźć mieszkanie zastępcze.
Komentarze