Poznajmy się
w Anglii

„Nie jestem taki jak oni. Nie jestem Polakiem. Z drugiej strony, daleko mi do Brytyjczyka. Mógłbym, co prawda, ubiegać się o brytyjski paszport, mieszkam na Wyspach już od siedmiu lat, ale… Brytyjczyków również nie znoszę. Są inni niż Polacy, w pewnych znaczących kwestiach lepsi, ale nie są doskonali. Nigdy nie będę jednym z nich” - ten cytat z książki jest pewnie prawdziwy dla wielu naszych rodaków żyjących na emigracji. Niezbyt dobrze to świadczy o nas...

Tak, ale nikt nie jest idealny. Jesteśmy tylko ludźmi, nie androidami. Pisząc „Kokainę”, miałem w sobie ogromne pokłady żalu i chęci zmienienia mentalności Polaków. W międzyczasie jednak uświadomiłem sobie, że walka z czymś tak abstrakcyjnym jest z góry skazana na porażkę. Nie jestem przecież Siłaczką, ani doktorem Judymem, żeby poświęcać własny czas i energię na zmianę rzeczy niezmienialnych. Być może moja powieść ruszy czyjąś mentalność, skruszy czyjeś sumienie, a jeśli trafi choć do garstki osób, to ja jako autor odczuję ogromną satysfakcję. To mi wystarczy do pełni szczęścia.

Kim jest teraz Arkadiusz Siedlecki?

Jeszcze kilka lat temu bez zastanowienia odpowiedziałbym, że narkomanem. Dzisiaj jestem na takim etapie życia, że nie wiem. Wiem za to, kim chce być Arkadiusz Siedlecki. Dobrym człowiekiem, mężem, ojcem i synem. Amen.

Dziękujemy za rozmowę i zapraszamy Czytelników „Panoramy” do lektury fragmentów Twojej książki, których publikację na łamach naszego magazynu rozpoczniemy już w przyszłym tygodniu!

Bardzo dziękuję za rozmowę. Pozdrawiam Czytelników „Panoramy”. Trzymajcie się!

źródło: PANORAMA MAGAZINE